هزارجریب بلوکی ست بسیار معتبر هم دهات قشلاقی و هم دهات ییلاقی دارد از طرف ساری که بخواهند آنجا روند کوههای بلند وراههای سخت دارند .
دهات و خاکش متصل به دهات سمنان و دامغان می شود.
فولاد محله یکی از دهات معتبر آنجاست، گلیمی می بافند که معروف به جاجیم هزارجریبی است هم فرش است و هم روانداز . آن را روی کرسی هم می اندازند . پرده اتاق هم می توان قرار داد. گندمی که در خاک مازندران به عمل می آید نانش را نمی توان خورد .آدمی را گیج و بیهوش می کند باید گندم دیگر به آن مخلوط کرد که بتوان نانش را خورد . ولی گندمی که از هزارجریب بعمل می آید بی عیب است نانش خوب است . غالباً حاکم هزارجریب از برای حکومت از این نانها می فرستد.
هزار جریب مشتمل بر دودانگه و چهاردانگه است که هر محل حاکمی دارد. اینکه چهاردانگه و دودانگه می گویند که جهتش این است که امیر تیمور گورکان از میرعمادالدین که سیدی عالی نسب و دارای مقامات عالی بوده است کرامت و خرق عادت بزرگی دیده است .دست اورامی بوسد و به او ارادت می ورزد و هزارجریب را به او می بخشد و سیورغال واگذار میکند و مالیات آنجا را گرفته صرف معیشت خود سازد. میر عمادالدین در اینجا زندگانی می کند و مشغول فلاحت و زراعت میشود از یک زن دواولاد داشته و یک زن دیگر او چهار اولاد می آورد .هزار جریب را میان اولاد خود تقسیم می کند لهذا به دودانگه و چهاردانگه تقسیم می شود.
میر عمادالدین از بزرگان و اهل باطن بوده است نتایج اولاد او هنوز باقی و برقرارند. به عزت و احترام زندگانی دارند.به حکومت هزار جریب مداخله ندارند کناره می جویند اما در آن دهات ملک و حشم داشته رعایابرای آنها زراعت کرده و خودشان به احترام زندگانی می کنند.
میرزا عباس خان که از آن اولاد و بسیار آبرومند و عاقل و دارای مکنت بود در زمستان با اهل و عیال به ساری می آمد و همچنین یکی از نتایج محترم میر عمادالدین سید بزرگوار جناب مستطاب شریف العلماء می باشد که در ساری ساکن هستند.
حکومت چهاردانگه هزارجریب با جناب اشجع الملک بوده و حکومت دودانگه با جناب اسمعیل خان صارم الممالک پسر مرحوم ابراهیم خان معروف بود.این متن برگرفته از کتاب سفر مازندران و وقایع مشروطه (رکن الاسفار) از غلامحسین افضل الملک می باشد.