کد آمارگیر

هزار گری تاریخی یا هزارجریب امروزی در دوبخش است:

دودانگه، مشتمل بر 5 دهستان بنام فریم، بندرج، بنافت ، نرمآب و پشت کوه با 101 پارچه ده به جمعیت 3305 تن

چهاردانگه، مشتمل بر 18دهستان و افزون بر 220 پارچه ده است و قابل ذکر است در حال حاضر در تقسیمات فعلی  منطقه نرمآب ، دهستان چهاردانگه ، روستای سیاوشکلاء جزوء‌چهاردانگه میباشد.

هزارگری یا هزارجریب دومین بخش خاوری غارنکوه است و از خاور به شاه کوه و باختر به سوادکوه و شمال به شهرهای شاهی(قائمشهر) ، ساری و بندرگز و از جنوب به سمنان و دامغان و بستام چسبندگی دارد و رودهای تجن و تلار و نکاء‌از کوههای هزارگری سرچشمه گرفته و از نزدیکیهای ساری و شاهی و نکاء گذشته بدریای خزر می ریزد. کوه تاریخی شهریارکوه بنام اسپهبد شهریار باوند (یکی از شاهان دسته یکم از خاندان باوندی در هزارگری ) در این بخش جای دارد. و امروزه خاندانی به نام شیار ( شهریار ) از بازماندگان خاندان شهریار نامبرده باز مانده اند که نزدیک به 60 یا 70 خانوار می شوند و در دیه های " نه پنی " و " فی نسک" از دهستان نرمآب و پشتکوه هزار گری ، سکنی دارند که تا دوره سادات عمادی مازندرانی در هزارجریب ( سده هشتم اسلامی ) پیروکیش و آیین و راه و روش نیاکان باستانی بودند و در این سده به دست میرعماد نامبرده اسلام پذیرفتند . و نه پنی از دهستان نرمآب دودانگه در چهاررودبار و از شمال به رودبارک و جنوب به کوه های رودبار و خاور به گلخواران و باختر به جنگل به جمعیت 130 تن در 73 کیلومتری شهر ساری و فی نسک در دهستان پشتکوه دودانگه از شمال به کوه فی نسک ، جنوب به کوه کاورد ، خاور به بندبن و باختر به تلاجم سوادکوه به جمعیت 38 تن ، در 73 کیلومتری شهرساری قرار گرفته است .

لازم به ذکر است که این تقسیمات مربوط به سده های گذشته بوده و امروزه تقسیمات منطقه هزارجریب که شامل دودانگه، چهاردانگه و پشتکوه میباشد کاملاً تغییر نموده است . که انشاا... در یادداشتهای بعدی توضیحات بیشتری مربوط به تقسیمات فعلی ارائه خواهد .

منبع: تاریخ تبرستان(جلد 1) پیش از اسلام - اردشیر برزگر